Het woord heeft me vooral in het begin van de week geïnspireerd om een paar keer het bos in te gaan. Als doel op zich, of als omweg om nog wat extra natuur mee te pikken. En ik heb me ook verbaasd over de andere bossen die onze taal kent: bloemen, haar, de witgoed fabrikant met s-c-h. Zo zat ik ook ineens te eten bij café, restaurant & kunstruimte Bosch in Arnhem.
En op een dag zag ik door de bomen het bos niet meer. Maar gelukkig: net als in het bos buiten, opende zich een paadje toen ik maar gewoon het donker in stapte. Toen kon ik weer genieten van het geritsel van de blaadjes onder mijn voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten