Vuurwerk - Laatste week van 2009

Vanmorgen heb ik eens opgezocht welke wensen ik voor mezelf had voor het jaar dat bijna voorbij is. Ik wilde meer gaan doen met Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen, was van plan om een regionale werkgroep van mijn favoriete beroepsvereniging nieuw leven in te blazen, had een verlanglijstje voor een andere website en hoopte voldoende geld te verdienen om schulden af te lossen en een buffer op te bouwen.
De eerste 2 zijn gelukt en met mijn nieuwe website ben ik lekker bezig. Alleen financieel is het resultaat iets minder royaal dan ik had gehoopt, maarja... ik ben gelukkig niet de enige! En ik moet bekennen dat ik zoveel vrije tijd ook wel fijn vond. Maar deze laatste week van het oude jaar wil ik lekker veel aandacht en energie steken in mijn nieuwe site zodat ik het komende jaar meer kans maak op wat grotere opdrachten. Als ik nu het lontje aansteek, heb ik straks misschien spetterend vuurwerk!

Theelepel - Resultaat

Tjonge, wat een week! Of beter gezegd: weken... Door allerlei onverwachte gebeurtenissen schoot het er even bij in om een nieuw Woord te schrijven vorige week. De theelepel zorgde voor een overdosis van een heleboel kleine porties. Lichte (sneeuw!) en donkere (auto in de kreukels). Tikje onoverzichtelijk. Het was dan ook niet de planning om een week over te slaan. Maar inmiddels is het stof neergedaald en kan ik de draad weer oppakken.

Theelepel - tweede week van december 2009

Ik was het vergeten, maar het knutselen met filmpje, foto's, tekst en het nieuwe sitebouwprogramma heeft een verslavend effect op me. Net als vroeger op school zit ik tot diep in de nacht achter de Mac, nog 'even' dit proberen en nog 'even' dat afmaken... Vorige week kon ik dat wel compenseren met een paar keer goed uitslapen, maar deze week is daar niet geschikt voor. Even wat gas terug en het werk een beetje doseren. Geen eetlepel maar een afgestreken theelepel de komende dagen dus.

Bezem - Resultaat

Het is nog niet zo makkelijk om rigoureus de schaar te zetten in iets dat blijkbaar zo erg 'van mij' is. Ik was heel dapper begonnen met een nieuwe opzet voor m'n website-nieuwe-stijl met een overzichtelijk aantal onderwerpen en pagina's. Maar bij het vullen van de inhoud, kwam er toch regelmatig weer eentje bij... en weer eentje... en nog eentje. Een website bouwen is toch ook een organisch proces waarvan schrappen wel een onderdeel is, maar groei net zo goed. Wel weer oppassen voor wildgroei!

Bezem - Eerste week van december 2009

De komende weken heb ik gereserveerd om mijn website te verbouwen en de administratie bij te werken. Een periode zonder al te veel afspraken met anderen; vooral afspraken met mezelf. Heerlijk! En tussendoor kan ik dan hopelijk eens die stapel ongeopende tijdschriften wegwerken. Op weg naar eenvoud en orde in de chaos. De bezem erdoor!

Stratego - Resultaat

De eerste associatie die ik kreeg met het woord Stratego, op de fiets richting het station, was een herinnering aan de zomerkampen van vroeger. Slapen in stapelbedden met heel veel meiden op één kamer, kampvuur, modder en Levend Stratego in het bos.
Die eerste was ook meteen mijn laatste aangename link met het woord. Ik werd me er namelijk van bewust dat ik een heleboel kleine strategietjes heb om mezelf een beetje voor de gek te houden. Of dat nou goed is of niet, daar ben ik niet echt uit. Want elke kant van het verhaal heeft z'n voors en tegens. Maar het doorzien van die spelletjes van mezelf vond ik in elk geval wel aardig confronterend.

Stratego - Laatste week van november

Ik zit met een dilemma. Het zonnetje schijnt heerlijk in mijn gezicht, maar ik kan daardoor nauwelijks naar mijn beeldscherm kijken. Over een half uurtje is 'ie uit de kamer weg dus ik wil hem niet buitensluiten door de luxaflex dicht te draaien. In het donker zitten kan de rest van de dag ook nog. Er zijn natuurlijk heel veel oplossingen, maar ik denk dat ik het ongemak even voor lief neem en lekker met m'n snuitje in de zon blijf zitten. Dan ga ik zo wel eerst even bellen, daarvoor hoef ik niet naar het beeldscherm te kijken. Dat is meteen een goede motivatiestrategie, want ik vind bellen vaak een beetje lastig.

Pijl - Resultaat

Steeds als ik me die pijl voor de geest probeerde te halen, zag ik hem in gedachten ombuigen en terug naar mezelf wijzen. Hm... Het meest confronterend was een netwerkbijeenkomst waarbij we van tevoren een overzicht van de deelnemers kregen toegestuurd. Dan kon iedereen thuis alvast zien wie er zou komen en met wie ze dus contact wilden leggen voor het beste resultaat. Heel efficient en doelgericht! Het leek me een goed idee, totdat ik de lijst doornam en niemand kon vinden die op basis van zijn of haar profiel voor mij bruikbaar leek. Ik had meteen geen zin meer om te gaan maar ging toch. De eerste die ik sprak, vertelde ik dit verhaal en hij vond het wel grappig. "Misschien is dat doelgerichte gewoon niet zo jouw ding.". Oja, da's waar ook! Ik ben meer iemand van de weg in plaats van het doel. Kom ik toch weer terug bij mezelf uit dus.

Pijl - Vierde week van november 2009

Er is iets raars aan de hand met mij. Ik voel me opgejaagd, alsof ik het ontzettend druk heb en achter de feiten aan loop. Dat gevoel van onrust leidt mijn aandacht af van de klusjes die ik zou kunnen of willen doen. En als ik in mijn agenda kijk, lijkt het toch nogal mee te vallen met de werkdruk. Tja, er staan wel wat to-do's op mijn verlanglijstje, maar zo'n overweldigende berg is het ook weer niet. Dus wat is er mis? Daar dwaalt mijn geest alweer af met associaties... Mis. Raak. Goal. Doel. Misschien ben ik wat doel-loos. En daardoor reactief. Eens kijken of ik mijn pijlen wat beter kan richten deze week.

Luxe - Resultaat

Luxe bleek voor mij in andere dingen te zitten dan ik had verwacht. Voorbeeldje? Luxe is niet: met de auto van Arnhem naar Soesterberg rijden en daar dan bijna 2,5 uur over doen. De volgende dag in de regen op de motor binnen drie kwartier terugrijden en droog blijven dankzij mijn nieuwe motorbroek... dat is luxe! Luxe is niet: gaan eten in een goed aangeschreven restaurant en dan de hele avond op de tocht zitten. De volgende ochtend samen langzaam wakker worden met een kopje koffie en een restje vlaai op bed... dat is luxe!

Luxe - Derde week van november 2009

De komende 5 dagen ben ik 'home alone'. Eric is een weekje naar Barcelona voor een welverdiende mini-vakantie. Nou ben ik zelf ook weinig thuis van de week, maar het is waarschijnlijk toch vreemd zonder hem. We zijn wel vaker een paar dagen los van elkaar, maar meestal ben ik degene die weg is en dat is toch anders. Het goede nieuws is: ik heb nu de auto. Wat een luxe!

Pit - Resultaat

De rest van de week had ik meer pit dan ik gewend ben. En dat zelfs soms met minder pitten (slaap) dan ik gewend ben. Hoera! Dat gaat de goede kant op. Verder zaterdag een heerlijke, pittige route geklommen in Eindhoven. En ook pittig: ik ben bezig om de huisstijl van een collega te ontwerpen. Kost best wat energie, maar ik vind het echt ontzettend leuk om weer even met mijn 'oude vak' bezig te zijn. Het was weer even heel eng om het ontwerp voor het logo aan de opdrachtgever te laten zien, maar het was 'liefde op het eerste gezicht'. Wow!

Pit - Tweede week van november 2009

Meestal hou ik de maandag vrij van afspraken, zodat ik nog een beetje kan bijkomen van het weekend. Nu was mijn weekend deze keer niet zo heftig, dus ach... Maar ik wil zo wel even langs de drukker en vanavond sta ik in de klimhal een techniek training te geven. Daar tussenin zitten nog wat pittige klussen die ik al een week voor me uitschuif: reageren op kritiek van een aantal studenten uit mijn opleidingsgroep en iemand dringend verzoeken snel te reageren op een mail. Ik zit te zuchten terwijl ik het opschrijf. Eigenlijk heb ik meer pit nodig dan ik op dit moment voel.

Mooi - Resultaat

Ha! De kwalificatie 'mooi' deed vaak geen recht aan wat ik heb gezien, gehoord, gelezen en meegemaakt. Beeldschoon komt meer in de buurt. Ook wel grappig om te merken dat ik in eerste instantie de term 'mooi' associeer met het visuele. Maar er was ook van alles te horen en voelen en ervaren dat meer dan de moeite waard was. Inspirerend brainstormen bijvoorbeeld, een ontroerend mailtje of een bijzondere avond met collega's. Wat een rijkdom...

Mooi - Eerste week van november 2009

Goh, ik vind het lastig om iets te schrijven over de komende week. Plannen zat - never a dull moment - en nog leuke en waardevolle activiteiten ook, dus niets om me tegen te wapenen met een preventieve intentie. Misschien is dit een mooie kans om eens lekker een weekje te genieten van alles wat ik meemaak. Ja, daarmee wordt het schrijven van dit blog ook ineens erg leuk. Mijn moedeloosheid slaat spontaan om in vreugde. Mooi werk!

Kracht - Resultaat

Ja, ik geloof dat het gelukt is: met terugwerkende kracht uitzieken. Ik heb nog af en toe een hoestje en een niesje, maar verder ben ik wel weer aardig aangesterkt. Het kost geen moeite meer om de trap op te komen bijvoorbeeld. Een andere kracht die ik de afgelopen dagen heb ervaren is die van de natuur. Sterke wind, harde regen en felle zon. En hoewel de blaadjes vallen, buigen de bomen zelf soepel mee. Stevigheid gaat dus soms ook over flexibiliteit en loslaten.

Kracht - Vierde week van oktober 2009

Even rustig aan nog, want de griepverschijnselen zijn dan wel voorbij maar ik heb nog geen tijd gehad om uit te zieken. Dat ga ik dus de komende dagen alsnog doen. Zonder hulp van homeopathische korrels en hoestdrank mag het lichaam verder zelf de restjes opruimen. Met de laptop op schoot, dat wel. Maar zonder druk van tijd of prestaties. Hopelijk is dat het goede klimaat om weer op krachten te komen.

Warm - Resultaat

Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten warmte er in 1 week kunnen zitten: sauna warmte, warme chocolademelk warmte, open haard warmte, hete douche warmte, warme kleuren warmte, koorts warmte, warme kleding warmte en dan heb ik het nog niet eens over menselijke warmte, compassie, vriendschap, liefde. Wat een rijkdom aan ervaringen zit er alleen al in één zo'n woordje!

Warm - Derde week van oktober 2009

Wat het precies is weet ik niet, maar het voelde vanmorgen als keelontsteking. Gisteravond voelde ik al dat er iets niet helemaal in orde was en ik hoopte dat een goed nachtje slapen het wel zou oplossen. Niet dus. Na de hete douche en een fruitig ontbijt met flink veel thee gaat het wel, maar dat ik even moet oppassen is duidelijk. Lekker warm houden en voortaan toch maar weer met jas & sjaal naar buiten.

Binnen - Resultaat

Van de plannen die ik vorige week noemde is nog weinig terecht gekomen. Want de beste plek om naar binnen te gaan, was natuurlijk: buiten! Ik was vergeten hoe gek ik ben op dit jaargetijde met al die prachtige heftige tegenstellingen. Dus ik geniet er nog even zoveel mogelijk van, zoals op de outdoor lunch- en werkplek die op de foto staat.

Verleiding - Startersverhaal Kamer van Koophandel

Het startersverhaal van Letty Wessels, eigenaar van Laituz
Online gepubliceerd op http://hallo.kvk.nl/hallo/groepen/startersdag_2009/ervaringen/archief/2009/10/14/het-startersverhaal-van-letty-wessels-eigenaar-van-laituz.aspx

"Een aantal maanden geleden riepen we leden van Hallo! op hun startersverhalen met ons te delen. Het beste verhaal zou geplaatst worden in het landelijke Startersmagazine van de Kamer van Koophandel.
Alhoewel Letty's verhaal niet in het magazine geplaatst zal worden, was het wel een van de beste verhalen die we toegestuurd kregen."

Kirsten Wagenaar
Medewerker Kamer van Koophandel


VERLEIDING

Als ondernemer met een eenmanszaak vind ik het nog wel eens lastig om de boel op koers te houden. Natuurlijk heb ik een ondernemingsplan gemaakt waar in staat wat ik bij mijn start voor ogen had. Maar ik kon lang niet alle kansen en bedreigingen voorzien die ik nu tegen kom. Dus het blijft een kwestie van improviseren, wikken en wegen, balans zoeken.

Vooral in het begin was ik in de verleiding om overal maar “ja” tegen te zeggen. Om alles aan te grijpen wat binnen mijn bereik kwam. Ook als het geen geld of nuttige contacten opleverde. Alles was nieuw en dus leuk. Ik rolde van het één in het ander, totdat ik mijn plan weer eens tegenkwam en me afvroeg waar ik eigenlijk mee bezig was.
Het is natuurlijk heerlijk om zoveel vrijheid te hebben. Om zelf mijn tijd in te kunnen delen, om zelf te kunnen kiezen en om samen te werken met wie en wanneer ik dat wil. Maar dat is soms ook lastig. Want wie bepaalt of ik mijn werk goed doe, de juiste keuzes maak, een haalbare planning heb? Ikzelf vooral. En misschien de opdrachtgever of de klant, maar dan meestal achteraf.

Mijn vertrouwen in mijn eigen kennis en ervaring zijn in de loop der tijd gelukkig gegroeid, net als het ‘onderbuikgevoel’, de intuïtie, het gevoel dat de toetssteen is voor wat het verstand verzint.
En dat innerlijke kompas heb ik hard nodig, want het vrije leven blijkt af en toe vol kleine en grote verleidingen te zitten.

Kleintjes zijn bijvoorbeeld een dagje naar het strand als het heel warm weer is, of nog een keer omdraaien als ik toch geen afspraken in de ochtend heb.
Een grote actuele verleiding was het aansluiten bij een franchise. Rationeel had de formule heel veel voordelen voor me: duidelijk afgebakende producten om mee te werken, een stok achter de deur in de vorm van targets, maar ook ondersteuning, een vertrouwde omgeving met fijne mensen en voldoende vrijheid om de uitvoering op mijn eigen manier in te vullen. En toch... Het voelde niet goed, hoewel ik niet helder kon uitleggen waar hem dat in zat.

Het kwartje viel in de supermarkt. Ik was diep in concentratie omdat ik het handschrift van mijn partner probeerde te ontcijferen op het boodschappenlijstje. Tussen de verse kaas en de zoutjes klampte een oude dame me aan en vroeg: “Hallo, bent u van de Albert Heijn?” Van schrik antwoordde ik: “Nee, mevrouw. Ik ben van mezelf!” Dat was het dus: ik wil helemaal niet op gaan in een andere organisatie. Ik wil geen onderdeel zijn van de formule van iemand anders. Ik wil mijn eigen logo op mijn visitekaartje!
Mijn diepste behoefte is juist om het even allemaal zelf te bedenken, uit te proberen en desnoods te verprutsen. Maar dan is het tenminste mijn eigen ontdekkingsreis geweest.

Dus onderneem ik weer lekker alleen verder. Dankzij die ontmoeting in de supermarkt heb ik nu nog duidelijker voor ogen wat voor mij belangrijk is. En welke verleidingen ik dus rustig kan weerstaan in de toekomst. Ik ben benieuwd of het lukt!

Binnen - Tweede week van oktober 2009

Hoe is het mogelijk: alweer een week met elke avond wel wat. Daar baal ik van. Dat wil ik niet. Dus ik begin maar eens met de workshop/netwerkbijeenkomst van vanavond af te zeggen. Misschien heeft het te maken met de herfst, maar ik heb erg de behoefte om even wat minder te willen praten, luisteren, uitwisselen. Liever steek ik mijn energie deze periode in het verbouwen van mijn website, blog en nieuwsbrief, het schrijven van dat artikel wat al heel lang half af ligt te zijn en de administratie loopt trouwens ook aardig achter. Eerst maar eens met de aandacht naar binnen dus.

Parkeerhaven - Resultaat

Een dagje goed uitslapen bleek voldoende om weer op te laden. Ook dat is even wennen, want een paar maanden geleden kostte dat aanzienlijk meer tijd. Het hele weekend buiten bereik van de laptop doorbrengen met vrienden was ook erg gezond. Ik ga mijn 'parkeersensor' wat beter in de gaten houden de komende tijd.

Parkeerhaven - Eerste week van oktober 2009

Sinds ik een beetje anders ben gaan eten heb ik geleidelijk aan meer energie gekregen. Dat is natuurlijk geweldig maar doordat ik nu ineens meer aan kan, vergeet ik geloof ik om tussendoor goed uit te rusten of alleen al uit te slapen. En dat is zo langzamerhand wel nodig. Dus de komende dagen ga ik op zoek naar kansen om uit te rusten, wat extra te slapen en het mezelf lekker makkelijk te maken. Even wat vaker een parkeerhaven zien te vinden.

Aandacht - Resultaat

Met één ding tegelijk bezig zijn werkte best goed om het gevoel van verzuipen te verminderen. Klimmen is daar een goede oefening voor: de hele wand lijkt soms ondoenlijk om tegenop te komen, maar stapje voor stapje blijkt het nog best haalbaar.

Aandacht - Laatste week van september 2009

Het is even allemaal een beetje veel tegelijk. Ik hou het geloof ik niet meer bij. En dat vind ik lastig, want daardoor ben ik niet zo zorgvuldig als ik graag zou willen en laat ik steken vallen. Vergeet mensen te bedanken, te informeren, te bellen of te schrijven.
Eigenlijk ook wel grappig, want dat gevoel van 'verzuipen' komt geloof ik doordat ik de laatste dagen te weinig tijd voor mezelf heb gehad. Of misschien is het meer aandacht in plaats van tijd. En wat sneuvelt er nu als eerste op deze chaotische maandagochtend? Het dagelijkse momentje van innerlijke rust en bovendien het ontbijt. Een tekort leidt dus tot meer tekort. Zo helder als nu heb ik dat nog niet eerder gezien terwijl het gebeurt. Aandacht hebben voor het gebrek aan aandacht maakt me nu meteen wat rustiger, dus wellicht is dat de escape uit de hamstermolen.

Schommel - Resultaat

Het viel erg mee met de ups en downs in de spanning. Sterker nog: momenten die ik als spannend had gekwalificeerd waren eigenlijk best relaxed en afspraken waarbij ik rust verwachtte werden onverwacht inspannend. Het meest geschommeld heb ik op een zeilbootje op het Lauwersmeer. Daar kwamen ook de uitersten het dichtst bij elkaar. Languit in het gras op een eilandje in de luwte opdrogen met de zon op de blote huid, terwijl even verderop het schuimend golvende water steeds donkerder kleurde. Heerlijk die herfst!

Schommel - Vierde week van september 2009

De vakantie is heel erg voorbij. We hebben allebei zo'n vol programma deze week, dat we de hulp van Albert.nl maar weer eens hebben ingehuurd. Niet dat het echt veel tijdwinst oplevert, want ik ben gisteravond anderhalf uur bezig geweest om de bestelling voor elkaar te krijgen. Dat is twee keer zoveel tijd als we anders samen nodig hebben om de boodschappen te doen, maar ja.
De komende dagen beloven veel schommelingen in de spanning. Afspraken voor ontspanning en afspraken die ik best wel spannend vind. Eens kijken of ik de schommel een beetje in bedwang kan houden.

Orde - Resultaat

De stap-voor-stap strategie heeft gewerkt, want alles is inderdaad op z'n pootjes terecht gekomen. (Oké, bijna alles dan...) Een beetje chaotisch was het wel, maar door op 1 ding tegelijk te focussen, kreeg ik toch weer overzicht, vertrouwen en rust.

Orde - Derde week van september 2009

De week die voor me ligt, laat zich nogal lastig structureren. Afspraken komen en gaan en worden verplaatst of pas op het laatste moment bevestigd. En door het plotselinge overlijden van een tante, ben ik daar nu zelf ook aanstichter van, want ik heb wat moeten schuiven om naar de uitvaart te kunnen. Ik word er wel een beetje bibberig van omdat ik het niet helemaal zeker weet of alles nu op de goede plek in de planning terecht is gekomen. En door mijn verstrooidheid van het afgelopen weekend (mijn favoriete spijkerbroek ligt nog in de Ardennen, andere spullen zijn hier terecht gekomen terwijl dat niet de bedoeling was...) heb ik daar minder vertrouwen in dan anders. Laat ik maar gewoon mijn best doen om alles rustig stap voor stap aan te pakken en niet te veel te piekeren. Dan komt het vast wel in orde.

Natuur - Resultaat

Tot mijn verrassing koste het niet zo heel veel moeite om weer 'gewoon aan het werk' te gaan. En na een paar dagen veel achter de computer kon ik het weekend voor het grootste deel weer lekker buiten doorbrengen. In de natuur zelfs! Het was goed weer in de Ardennen, zodat de cursus voorklimmen waar ik een van de instructeurs was, nauwelijks als werk voelde. Ik heb volop genoten van de herfstkleuren en de wisselende wolkenluchten.

Natuur - Tweede week van september 2009

Het is nog even wennen om weer binnen te zitten. Op Corsica hebben we natuurlijk buiten geleefd en ik heb nog erg de neiging om uit het raam te staren. Vanmorgen eerst maar eens mijn bureau opgeruimd en afgenomen met een vochtig doekje. Ik verdacht mezelf nog even van uitstelgedrag, maar het hielp echt om wat overzicht te krijgen. En daarmee ook zin om te beginnen. Normaal gesproken weet ik blindelings de weg te vinden in de chaos waarmee ik mij omring, maar na 3 weken afwezigheid moest ik opnieuw de weg leren op mijn eigen thuiswerkplek. Rommel waaraan ik gewend was geraakt, valt nu ineens weer op en dat heeft ook zo z'n voordelen. Want wat je niet ziet, ga je ook niet opruimen. Maar als je het wel ziet, heb je in elk geval een keuze. En zo ben ik alweer bijna aan het werk! Wat zou het lekker opstarten zijn als alles deze week zo natuurlijk gaat.

Trampoline - Resultaat

Ik moest even terugzoeken wat mijn 'laatste woord' was, want dat ben ik in de loop van de vakantie vergeten. De trampoline stond voor iets anders, maar deze zomer was er één van de ups en downs dus zo klopt 'ie ook wel weer. Corsica is een paradijselijk plekje. Maar in augustus is het er eigenlijk te warm om de dingen te doen die ik heel graag doe: tochten lopen, klimmen, klettersteigen. Het gevoel van vastgebonden op een stoel in een snoepwinkel te zitten was niet altijd bevorderlijk voor mijn humeur. Maar het is een prachtig eiland, dus we hebben ook echt wel genoten van de zon en de zee en de natuur en cultuur. Ik kom nog wel een keer terug in een koelere maand voor de rest!

Mocht je tijd en zin hebben om door mijn album te bladeren, klik op de eerste foto hieronder:

Zomervakantie 2009