Opblaasbeest - Vierde week van december 2010

Na de eindsprint van de afgelopen week, is het nu tijd voor pauze. Even een dikke week zonder verplichtingen, afspraken en plannen. Er kan van alles, maar er mot effe niks. En sommige dingen kunnen ook gewoon echt niet, want de laptop blijft lekker thuis. Kan ik ook niet in de verleiding komen om toch de administratie te gaan doen. Een weekje voor rust en schaamteloze pret. En als er iets is waardoor ik in de stemming kom: een opblaasbeest. Ja, vooral in de winter juist! Hihi, de voorpret is zojuist begonnen...

Ik ben met Woord en al een paar dagen aan het genieten van wat andere sneeuw. Dus volgende week is er geen nieuw Woord. Vanaf 10 januari kun je weer op me rekenen. Ik wens je hele fijne dagen, veilige reizen en een gezond 2011!

Kaart - Resultaat

De hele week heb ik me kostelijk vermaakt over alle verschillende soorten kaarten die onze taal kent. Een kleine greep: OV-chipkaart, visitekaartje, mentale kaart, iets aankaarten, een kaartspel, een plattegrond, mindmap, strippenkaart, treinkaartje, ... het gaat maar door! Onder de kerstboom vond ik de Duurzame Waardekaart, een soort spaarkaart voor groene producten en diensten. Staat wel op de kaart, maar geen Lingo. De meeste kerstkaarten die ik dit jaar kreeg, waren trouwens digitaal. Soms zelfs geanimeerd en/of interactief. Maar de oudste kaart die ik tegenkwam was die van de foto: een labyrint. Vierduizend jaar geleden bestonden ze al. Levensgroot en bewandelbaar. Schaal 1:1 zegmaar.

Kaart - Derde week van december 2010

Ineens is het bijna Kerstmis. En ik heb nog geen kaart geschreven! Blijkbaar ben ik een beetje van de kaart, want meestal ben ik er al weken vantevoren zoet mee. De meeste spullen zijn al wel in huis, maar het is wat ondergesneeuwd onder ander spul. Waarschijnlijk worden het deze keer dan Nieuwjaars kaarten en geen Kerstkaarten. Ik heb wel alvast mijn eerste Goede Voornemen verzonnen: volgend jaar eerder beginnen!

Rommel - Resultaat

Het was goed uit te houden met alle rommel deze week. Op de weg en het spoor was het natuurlijk een bende met al die sneeuw, een chaos soms zelfs. Maarja, ook dat hoorde erbij. De laatste dagen heb ik de boel wat geordend en daarmee mijn gedachten ook. Nog even en alles is genoeg op orde om de workshopdag met vertrouwen tegemoet te zien. Maar er blijft ook ruimte voor improvisatie.

Rommel - Tweede week van december 2010

Het rommelt. Want deze week moet het gebeuren. De 22e begeleid ik een workshopdag op de Wageningen Universiteit over innovatie en creativiteit. Vrijdag wil ik alle details rond hebben, zodat ik ontspannen het weekend in kan en nog tijd heb om wat fijn te slijpen. Het draaiboek is in grote lijnen wel compleet, maar ik heb nog aardig wat werk aan het verzinnen en maken van wat creatieve warming-up opdrachten, een persoonlijk welkomstwoordje en de broodnodige visuele ondersteuning. Dat is lekker dubbel: eerst zelf creatief worden om met de resultaten daarvan co-creatiekracht te stimuleren bij anderen. Mijn eigen strategie is inmiddels beproefd. Een korte periode van inspiratie opdoen, rommelen, bladeren, Googlelen en brainstormen. Dan een paar dagen laten sudderen op de achtergrond en als het gaar is in een lekkere flow (waarschijnlijk 's nachts) alles op papier zetten. Ik heb nu al zin om weer eens lekker wat productie te draaien. Maar nu eerst: rommel maken.

Kado - Resultaat

Wat een heerlijk vak heb ik toch! Ik hoef maar mee te doen aan een workshopmiddag om mijn kennis bij te spijkeren en hoppa: ik krijg niet alleen vulling voor mijn trainersrugzak, maar ook weer wat nieuwe ervaringen en persoonlijke feedback van collega's. Ook fysiek kreeg ik een kado: een dag extra rust voor mijn pijnlijke schouder en een acupunctuur behandeling, waardoor de klachten nu zo goed als over zijn. En oja, via de brievenbus ontving ik nog een verlaat Sinterklaaskado. Met gedicht en al. Prachtig. Het effect van het woord kado was deze keer vooral dat ik me erg bewust was van de rijkdom en er echt van kon genieten. Ik zou bijna in de verleiding komen om het Kado een week te verlengen!

Kado - Eerste week van december 2010

De tandarts, de kapper, de fysiotherapeut en een Chinese massage staan op het programma deze week. Wat een hoop aandacht voor het lichaam ineens! Tussendoor wordt er natuurlijk ook gewoon lekker gewerkt. En ik heb ook wat momenten voor verzorging van de hersenen: een vakinhoudelijke dag over werkvormen, maar ook een lezing van en over klimmende vrouwen en een infodag voor canyoning. Van alles wat. Hoofd, hart en handen in balans. Houden zo. Wat een kado: een week om van te genieten!

Stok - Resultaat

Het is goed gelukt om op tijd te gaan slapen de afgelopen week. Op tijd opstaan was lastiger, dus ik heb lekker veel geslapen. Al dat slapen werkt voor mij vaak als een medicijn: als ik verkouden begin te worden, helpt het geweldig om meer tijd in bed door te brengen. En wat een luxe: dat kan ik me af en toe wel veroorloven als ZZP'er. Geen haan die ernaar kraait of ik mijn training onder kantooruren voorbereid of pas na de kip met friet en appelmoes!

Stok - Laatste week van november 2010

De afgelopen week was goed gevuld met leuke dingen, maar ik heb wel een beetje slaap gemist geloof ik. Gelukkig hoef ik de komende dagen niet vroeg op, dus als ik het voor elkaar kan krijgen om redelijk op tijd te gaan slapen, haal ik het tekort wel weer in. Met de kippen op stok. Dat is mijn goede voornemen voor deze week. Heb ik meteen een hoop getuigen als stok achter de deur.

De BinnensteBuiten van dit kwartaal is uit! Heb je hem niet per mail ontvangen? Lees mijn nieuwtjes en herfsttips dan online op http://www.laituz.nl/Nieuwsbrieven/nr14nov2010.html

Koffie - Resultaat

De koffie heeft me niet alleen vorige week maandagochtend gered, maar nog veel vaker. Het bleek dan altijd wel mee te vallen: met een paar minuten stilstaan werd de wereld ineens weer overzichtelijk. Soms hielp een kopje koffie, soms een kopje thee of een wandelingetje. En het enorme kampvuur tijdens de reünie van zondag nodigde ook erg uit tot rust en bezinning. Dat was een fijne, heilzame afsluiting van een druk weekend.

Koffie - Vierde week van november 2010

Ik ben er weer eens ingetrapt: ik heb vanmiddag een afspraak buiten de deur. Daardoor mis ik mijn maandag ochtend - aanrommel ochtend, want om mijn verlanglijstje af te krijgen voor vandaag heb ik geen tijd te verliezen. Natuurlijk loopt dan de printer vast en stroomt de mailbox over. Tijd om te kiezen. Wat is er nu (en deze week) echt belangrijk voor mij? En laat ik dat dan eerst doen. Misschien is dat op dit moment wel gewoon een kopje koffie. En een momentje rust om mijn prioriteiten te bepalen. Ja. Tijd voor koffie.

Spons - Resultaat

Tjonge, wat werd mijn vermogen om te ontvangen op de proef gesteld deze week! Het hoogtepunt was een 'machtsovername' door mijn studenten, vlak voor de diploma uitreiking bij Instituut Orbis waar ik eind vorige week examens heb afgenomen. Het was al een groot kado dat de examensessies soepel verliepen. Maar wat me echt van mijn stuk bracht, was het afscheid dat de deelnemers hadden voorbereid. We kregen uitgebreide dankbare woorden en een prachtig boekje waarvoor iedereen een persoonlijke tekst had ingestuurd. Mijn collega-trainer er ik waren er stil van. Ineens herinnerde ik me mijn Woord en wist ik half stamelend toch nog een reactie uit te brengen. Want dat kon natuurlijk geen toeval zijn. Ontvangen, innemen, opnemen. Heel voedzaam.

Spons - Derde week van november 2010

Al een halfuur zit ik naar het scherm te staren, maar er komt geen beeld in me op. Geen inspiratie om wat te schrijven. Dat vind ik jammer, want dat zou ik nu wel graag willen doen. En ik denk (blijkbaar) in beelden, die ik dan vertaal naar tekst. Google biedt misschien uitkomst... Zo leer ik wel weer iets nieuws: inspiratie betekent ook 'inademing'. En zonder inademing, geen uitademing, geen creatie, geen output. Mooi inzicht! De komende week ga ik eens focussen op ontvangen, innemen, opnemen.

Kaars - Resultaat

Voldoende momenten van ontspanning, aandacht en warmte de afgelopen week! Nek en schouders hebben hun gewenste soepelheid nog niet helemaal terug, maar het voelt wel heel veel beter. Sommige momenten boden me de keus tussen stress & haast of verwondering & geduld. Ik vind het altijd erg bijzonder om te ervaren hoeveel effect zo'n keus op mijn lichaam heeft. Ik voel alles ontspannen als ik besluit om gewoon even rustig te kijken en te wachten. Zo'n roedel arrogante ganzen midden op de weg is daar bijvoorbeeld perfect oefenmateriaal voor.

Kaars - Tweede week van november 2010

Sinds een paar dagen heb ik een paar stijve spieren in mijn nek en schouders. Geen idee waar ik het aan te danken heb. Misschien is het tijd om het raam in de slaapkamer op de winter stand te zetten. Gelukkig gaat het alweer wat beter: in plaats van overal pijn aan beide kanten, concentreert de stijfheid zich nu tot een beperkt gebied aan de rechter kant. Het maakte me er wel weer even van bewust hoe vanzelfsprekend ik het vind om me soepel te kunnen bewegen. Want de eerste uren van de dag kon ik weinig anders dan kaarsrecht zitten en hopen op herstel. Aandachtig ontspannen bleek goed te werken tegen de spierpijn en voor bewegingsvrijheid, dus daar ga ik deze week maar mee door. Een kaarsvlam heeft voor mij die combinatie van ontspanning, aandacht en warmte. Dus dat wordt de komende dagen mijn hulpje.

Aluminium - Resultaat

Mijn favoriete stuk aluminium van de afgelopen week, kwam ik zondag tegen tijdens een rondje geocachen in Alphen aan de Rijn. Toestemming om buiten de lijntjes te kleuren, heerlijk!
Alle klusjes heb ik trouwens redelijk goed afgekregen. Door mezelf de ruimte te geven, werd het zelfs een uitdaging om vooruit te werken, zodat ik tijd kon maken om lui te zijn. Voor iedereen die de kriebels krijgt van het woord discipline: ik kreeg nog de tip om het te zien als een manier om goed voor jezelf te zorgen. Dus niet omdat het moet, maar omdat je daarmee investeringen doet in je eigen welzijn. Mooie gedachte.

Aluminium - Eerste week van november 2010

Blijkbaar was het weekend voldoende leeg om mijn eigen tank weer te vullen. En dat extra uurtje nachtrust kwam ook bijzonder goed van pas. Ik heb echt zin in de nieuwe week. Weinig afspraken, maar veel 'huiswerk' de komende dagen. Een vrij lege agenda en een vol bureau dus. Dat betekent dat ik weer wat meer in mijn eigen tijd en tempo kan werken. Luiheid ligt op de loer, dus ik neem me voor dat ik met enige discipline aan de slag ga om alles netjes af te krijgen. Misschien niet met een ijzeren discipline, maar toch iets van aluminium ofzo. Licht, flexibel en roestvrij.

Donut - Resultaat

Een gat in de dag, dat was twee keer raak dit weekend! Doordeweek viel het niet echt mee om rust te nemen midden op de dag, zoals ik me had voorgenomen. Ik ontdekte wel kleine rustmomentjes. Op de fiets heuvel-af, in de trein, in de rij voor de kassa. En ik nam ook even de tijd voor een toevallige ontmoeting met deze egel, die ritselend mijn aandacht trok in Amsterdam. Deed ook wonderen voor mijn gevoel van veiligheid trouwens!

Donut - Vierde week van oktober 2010

Deze week heb ik weer eens elke avond een afspraak. Eigenlijk baal ik daar een beetje van. Zelfs op mijn 'heilige' vrijdag avond zit ik ergens anders. Ik heb nog eens goed gekeken, maar er zit niks bij dat ik zou willen afzeggen. Dus het is allemaal wel (ook) belangrijk voor me. Maar het is wel een risico voor de werk-prive en energiebalans.
In het weekend krijgt het thuisfront wat meer aandacht. Mijn plannen voor de zaterdag zijn wat minder belangijk, dus die gaan sneuvelen. En ook een raar verschijnsel: ik heb steeds ook 's ochtends vroeg een afspraak. Dan ga ik maar proberen om de broodnodige rust midden op de dag te vinden. Het gat in de donut.

Lijn - Resultaat

De inzet van hulplijntjes is goed bevallen. Meestal draadloos, overigens. Ik was weinig online, maar ik had wel een lijntje met een aantal mensen. Zo zat mijn vriend Eric toevallig met mij op één lijn, vandaar ook zijn foto bij dit stukje: Lijnenspel uit zijn Foto Blog van woensdag.

Lijn - Derde week van oktober 2010

De komende week heb ik maar weinig tijd om rustig 'dingen' te doen achter de laptop. Want ik ben veel van huis om te trainen. Dat is even lastig, want ik heb wel een paar klussen liggen die niet even tussendoor kunnen. Ik hou ervan om plannen wat te laten rijpen en mogelijkheden rustig af te wegen. Dan komt het uiteindelijk wel rond. Helaas ontbreekt me deze keer de tijd daarvoor, dus ik moet op zoek naar een andere strategie. Mijn gewone werkwijze is eigenlijk nogal solo: ik denk wat, ik droom wat, ik zoek wat op, ik lees wat. Daar red ik het nu dus niet mee. Mijn uitdaging is om hulplijntjes in te schakelen. Niet alles alleen willen doen, maar even sparren met wat collega's. In contact in plaats van uit contact. Hallo, wie heb ik aan de lijn?

Bos - Resultaat

Het woord heeft me vooral in het begin van de week geïnspireerd om een paar keer het bos in te gaan. Als doel op zich, of als omweg om nog wat extra natuur mee te pikken. En ik heb me ook verbaasd over de andere bossen die onze taal kent: bloemen, haar, de witgoed fabrikant met s-c-h. Zo zat ik ook ineens te eten bij café, restaurant & kunstruimte Bosch in Arnhem.
En op een dag zag ik door de bomen het bos niet meer. Maar gelukkig: net als in het bos buiten, opende zich een paadje toen ik maar gewoon het donker in stapte. Toen kon ik weer genieten van het geritsel van de blaadjes onder mijn voeten.

Bos - Tweede week van oktober 2010

De laatste 5 dagen van vorige week waren voor mij intensieve werkdagen, waardoor ik nu eigenlijk aan weekend toe ben. Ik heb wel een aantal klusjes gedaan vanmorgen, maar het gaat allemaal een beetje op z'n zondags. En dan is het eigenlijk nog maar zaterdag! Vanavond geef ik ook alweer cursus in de klimhal, dus ik mag wel uitkijken dat ik voldoende rust krijg. Een plek waar ik rust vind is het bos, dus dat wordt mijn anker voor de komende dagen. Ik krijg ook meteen zin om te gaan wandelen als ik de zon zo door de oranjerode bladeren zie spelen hier voor mijn raam. Doei, ik ben even buiten...

Vuurtoren - Resultaat

Het was een heerlijke week. En wat ik me heb voorgenomen is goed gelukt: ik heb niet al te hard gewerkt, maar ben vooral aan het 'hart-werken' geweest. Zowel bij Orbis, als tijdens de Reiki cursus en zelfs ook op de adventure toren bij Mountain Network heb ik genoten van het begeleiden van mensen om meer uit zichzelf te halen. Om op te bloeien. En dat geeft me altijd een warm gevoel.

Vuurtoren - Eerste week van oktober 2010

De komende week daagt me uit om uit de schaduw te stappen. Elke dag heb ik wel iets waarbij ik de rol van leider, instructeur, docent of trainer heb. Ik zou de neiging kunnen krijgen om te gaan zwoegen en sleuren, duwen en trekken, maar ik geef er de voorkeur aan om vooral de weg te wijzen. Als een soort vuurtoren. Dan vertrouw ik erop dat de meesten met plezier de gewenste kant op komen. En dan hoef ik er hooguit een paar nog wat bij te sturen. Ik ga ervoor zorgen dat mijn vuurtje lekker blijft branden, dan gaat de rest bijna vanzelf.

Wijsheid - Resultaat

Op dinsdag bereikten de rode vlekjes mijn ooghoek en begon het linker ooglid dik en rood te worden. Dat was voor mijn wijsheid de grens... Want als er een oog in gevaar komt, neem ik actie. De huisarts zag het meteen: gordelroos. Eigenwijs genoeg (en gelukkig!) heb ik geen van de akelige verschijnselen die op internet te vinden zijn: helse pijnen, ondraaglijke jeuk, nare ontstekingen, koorts en een 'algeheel gevoel van malaise'. Het leven ging dus verder eigenlijk gewoon door, zonder ziekigheid. Ik ben alleen een paar dagen binnen gebleven om besmettingsgevaar te voorkomen. Maar dit weekend heb ik alweer onwijs lekker buitengespeeld.

Wijsheid - Vierde week van september 2010

Sinds een paar dagen is er een discussie gaande tussen mijn lichaam en geest. Op een paar plaatsen is mijn huid ontstoken. Het is dik en rood en een beetje pijnlijk. Ten eerste wil mijn hoofd natuurlijk weten en begrijpen wat er aan de hand is. Is het een allergie? Een signaal dat er iets vreselijk mis is? Of alleen een ontgiftingsreactie? En of het 'ernstig' is, wat wijsheid is, of ik iets moet doen of dat ik het rustig aan het systeem kan overlaten om de balans te herstellen. Zorgen maken is niet één van de opties, want dat heeft geen voordelen.
In plaats van erover na te denken, probeer ik contact te maken met de wijsheid van het lichaam. En te vertrouwen op mijn intuïtie. Als ik met mijn aandacht naar de pijnlijke plekken ga, word ik heel rustig. Mijn klieren zijn ook wat dikker, dus er wordt gewerkt aan de weerstand. Ik wacht nog wel even met de huisarts bellen.

Leven - Resultaat

Wat een heerlijk leven heb ik toch eigenlijk. Door weer eens te focussen op 'het leven' zelf, kwam het bijzondere van de gewone dingen ineens boven. En voelde ik me ook uitgenodigd om spontaan te reageren op wat zich voordeed. Voorbeeldje: ik kwam lekker op tijd aan op de trainingslocatie in Bakkeveen en kon pas een uur later mijn kamer op. Een mooie kans om een rondje te maken over de hei. Het was best warm op de open vlakte en ik had ineens de neiging om mijn schoenen en sokken uit te trekken. Het voelde eerst een beetje raar om te doen, maar er was toch verder niemand om me voor te schamen. Het was heerlijk! Dat uurtje heb ik me denk ik het meest 'alive' gevoeld van de hele week.

Leven - Derde week van september 2010

Voor mij begint het nieuwe schooljaar deze week. Ik ben benieuwd wie van mijn deelnemers van de coachopleiding deze zomer nog een slag gemaakt hebben. Want als trainer heb ik maar voor een deel invloed op de ontwikkelprocessen van een ander. Een groot deel gaat 'vanzelf'. Eéntje is bijvoorbeeld naar Santiago gelopen. Daar kan volgens mij geen studie tegenop! Dat is meer een spoedcursus aan de universiteit van het leven.
Toch denk ik dat er in het 'gewone' dagelijks leven ook genoeg te ontdekken valt. Dat je echt geen spectaculaire dingen hoeft te ondernemen om jezelf tegen te komen. Dat je gewoon kunt werken, eten, drinken, slapen, opvoeden, autorijden, boodschappen doen enzovoort zonder uitgeleerd te raken. Het is alleen een kwestie van blijven opletten, net als op een echte school. Ik ga deze week dus lekker door met mijn leven. Eens kijken wat ik daar alleen al van kan leren...

Achter - Resultaat

Best weer eens leuk, zo'n los briefje met 'to do's': aan het einde van de week heb ik dan zo'n doorleefd, vlekkerig vodje met afgevinkte en doorgestreepte regels. Veel bevredigender dan dat schone digitale planbord op mijn computer. En leuker om mee te werken bovendien! Ik vond het verrassend om daar zo (weer) achter te komen. Het is me zo goed bevallen, dat ik voor de komende week verder ga op de achterkant.

Achter - Tweede week van september 2010

Een redelijk lege agenda op de Mac en een redelijk vol briefje naast me op tafel met verzoeken aan mezelf voor de komende dagen. Ik twijfel: zal ik de boel gaan inplannen of laat ik het zo? Het plannen heeft eigenlijk alleen tot doel om die griezelige leegte op te vullen. "Want je moet toch wat te DOEN hebben! En het liefst volgens een PLAN!" Waar komt dat nou weer vandaan? Ik dacht eigenlijk dat ik die overtuiging al lang geleden achter me had gelaten. Blijkbaar niet helemaal. Weetjewat, ik hou het bij mijn kladblaadje deze week. Dan vul ik mijn planning achteraf wel in. Kan ik ook niet achterlopen.

Boog - Resultaat

Het is lang geleden dat ik zo productief ben geweest. En nog heb ik niet alles afgekregen wat ik van plan was. Komt natuurlijk doordat ik ook nog een hoop andere leuke dingen heb gedaan. Buiten. Met vrienden. En dat vind ik minstens net zo belangrijk als werk. Het klinkt ineens een beetje raar om het werk te noemen, trouwens. Want zo voelt het meestal helemaal niet. Dan ga ik daar maar gauw weer mee verder!

Boog - Eerste week van september 2010

Dit wordt een creatief weekje. Vorige week heb ik veel gepraat, deze week ga ik vooral schrijven. Aan mijn nieuwsbrief, aan nieuwe trainingsmateriaal, aan kopij voor een website, aan papierwerk voor certificering... Een hele koker vol pijlen die ik de wereld in wil schieten met beide ogen gericht op het doel. Maar: de boog kan niet altijd gespannen zijn, dus ik ga ook lekker genieten van het nazomerweer!

Pas - Resultaat

Hoe lekker het ook ging, af en toe was het toch ook tijd voor een pas op de plaats. Een nachtje beroerd slapen was goed voor een dagje brak op de bank. Maar daarna was de energie ook weer terug en die dag pauze paste redelijk in mijn planning. Verder heb ik voor het eerst 'op saldo' gereisd met de NS. (Ook iets met een pas.) En ik ben lekker aan de slag met een collega om een actieve workshop te ontwikkelen die een opstapje biedt naar een beter werkend team. In alle opzichten een stap vooruit (of misschien zelfs wel omhoog...).

Pas - Laatste week van augustus 2010

Ik sta net in de keuken om een kopje thee in te schenken. En ik hoor een geluid dat ik lang niet heb gehoord. Een ritmisch bonkend geluid. Een beetje metaal-achtig. Het duurt even voor ik het herken en dan geloof ik het nog maar half. Dus ik loop terug naar de huiskamer en kijk met opgetrokken wenkbrauwen naar de thermostaat. Ja hoor: de verwarmingsketel is zojuist uit zijn zomerslaap gekomen! De natuur gaat onverstoorbaar haar eigen gang. Daar komt af en toe nogal wat energie bij vrij, want het is alweer lekker onstuimig buiten.
Voor mij is het ook tijd om aan de slag te gaan met het komende seizoen. Deze week heb ik aardig wat afspraken die precies daar over gaan. Ook ik heb lekker veel energie de laatste tijd, dus dat komt goed uit. Fijn dat de natuur en ik in de pas lopen!

Zeker - Resultaat

Soms, als ik ergens lang onzeker over blijf, beslist de wereld voor me: 'Uitverkocht'. Mooi. Tijd voor plan B! Verder heb ik ontdekt dat (een gevoel van) zekerheid te koop is. En dat dat fenomeen duur wordt betaald.
Aan de andere kant hoorde ik mezelf ook van de week aan een collega uitleggen wat voor mij de lol is van het klimmen. Het gaat voor mij niet om de kick van het risico, wat hem nogal verbaasde. Het is juist de veiligheid van het gezekerd klimmen dat het mogelijk maakt om grenzen te verleggen. Om eens iets te proberen waarvan ik niet zeker weet of ik het kan. En om dan te ontdekken dat ik het wèl kan.
Is veiligheid en zekerheid dan niet hetzelfde? Blijkbaar niet. Op een feestje vroeg iemand me hoe het met mijn bedrijfje gaat. Ik antwoordde tot mijn eigen verrassing dat het af en toe nogal onzeker is, maar dat ik dat steeds minder spannend vind. Goeie ontwikkeling.

Zeker - Vierde week van augustus 2010

Zekerheid, bestaat dat eigenlijk wel? 'Niet is zeker, en zelfs dat niet.' vatte Multatuli het leven al samen. Deze week ben ik druk met verzekeringen en certificering en ik word er niet blij van. Maar het hoort erbij, dat is zeker. Tenzij ik zou besluiten aan het hele circus niet mee te doen, natuurlijk. Ik denk toch dat ik daar niet genoeg moed voor heb. Van de week ontmoette ik iemand die geen bankrekening had. Wow! Hoe langer ik daarover nadacht, hoe meer 'zekerheden' ik ontdekte waar hij dus ook vrij van is: abonnementen, verzekeringen, voorzieningen... Dan valt de onzekerheid van mijn bestaan wel weer mee.

Kip - Resultaat

Mijn kip-zonder-kop-gehalte was de rest van de week heel laag, dus het is blijkbaar vanzelf goed gekomen. Ik heb heel wat eieren gelegd en lang niet alles gepikt. De opvallendste kip van de week was een oefening die we bij Orbis regelmatig doen. De opdracht aan de deelnemers is dan: 'teken eens even een kip'. Van de 10 kippen die er een minuutje later op papier staan, zien er altijd minstens 8 in grote lijnen hetzelfde uit. Blijkbaar hebben we als mens massaal een bepaald beeld van hoe een kip eruit ziet, en dat is dus wat er als eerste uit komt als er op die knop wordt gedrukt. (Dit ter demonstratie van hoe een patroon werkt: we hebben vanzelfsprekende waarheden aangenomen die voor een groot deel bepalen wat we denken, voelen en doen.) Opvallend vaak gaven mensen Dick Bruna de schuld van het kippenpatroon, dus daar heb ik eens een onderzoekje naar uitgevoerd. Het resultaat: zou kunnen!

(De oplossing om het patroon te doorbreken is overigens relatief eenvoudig:

1. Word je bewust van het patroon
2. Besluit of je ervan wilt afwijken.
3. En zo ja: wees cratief, speel, associeer, think outside the box!

In de tweede ronde van de opdracht zien we dan ook een hoop plezier en een enorme diversiteit ontstaan. Van eieren tot kipfilets en pannen soep, maar ook vossen, dekbedden en karavans...)

Kip - Derde week van augustus 2010

Het was dan wel hard werken tussen de Scouts de afgelopen maand, maar het leven was redelijk overzichtelijk en eenvoudig. Nu ben ik fysiek beter uitgerust dan in weken het geval is geweest, maar geestelijk is het een ander verhaal. Eigenlijk laat ik me een beetje overdonderen door al het werk wat ik zou willen doen, alle keuzes die ik wil maken en de dagelijkse verrassingen zoals het waterbed dat nu toch echt niet nog een keer geplakt kan worden. Het resultaat is dat ik rondloop als een kip zonder kop en niet toe kom aan het leggen van een ei. Ik word heel reactief: ga op nieuwe mails direct in en klets terug op Twitter. Maar aan de echte (belangrijke) klussen kom ik niet toe, of doe ik maar half. Het zal er wel bij horen. En trouwens: mijn eerste ei van deze week is alweer gelegd: ik heb mijn Woord van de week af! Kwestie van je kop erbij houden.

Touw - Resultaat

Honderden meters touw en staal en hout later was ik ook redelijk 'at the end of my rope'. Gelukkig had ik dat wel voorzien, vandaar dat ik nog een weekje extra hersteltijd voor mezelf had ingepland. Dat was geen overbodige luxe! Ik begin langzaam maar zeker weer aan werk te denken dus de tijd is aangebroken om de draad op te pakken en voor de komende periode de eindjes aan elkaar te knopen!

Touw - Tweede week van juli 2010

De komende 4 weken ben ik in touw met houten palen, staalconstructies, klimgrepen, Scouts en touw, heel veel touw. Er is op het terrein in Roermond wel draadloos internet, dus ik zal regelmatig wat Twitteren. Maar het Woord van de week gaat tot half augustus uit de lucht. Daarna pak ik de draad weer op. Ik wens je een fijne, zomerse maand toe!

Nieuwsgierig waar ik uit hang?
Kijk op http://jubjam100.scouting.nl

Papier – Resultaat

Eigenlijk verwachtte ik dat het niet zou lukken, maar de hele administratie is klaar. Al mijn papierwerk is gedaan! Ondanks de warmte. Of misschien wel een beetje dankzij de warmte. Want de helft van de tijd werkte daardoor het internet niet, dus ik had weinig afleiding. Alle aandacht voor het werk dus!

Papier - Eerste week van juli 2010

Het is dan niet echt vakantie (ik ga vrijwilligerswerk doen om een paar duizend Scouts te vermaken en hopelijk heel te houden in Roermond), maar ik ben straks toch een paar weken van huis. Deze week beginnen de voorbereidingen: materiaal uitzoeken voor ons programma onderdeel, een paklijst (schraplijst!) maken en de bedrijfsadministratie op orde zien te krijgen. Een hoop papierwerk dus. Maar wel voor het goeie doel!

Lucht – Resultaat

Grappig om teug te lezen hoe ik er een week geleden bij zat, want ik heb meer dan genoeg lucht, tijd & ruimte gehad uiteindelijk. Luie uren aan het water, 'quality time' met aandacht voor geliefden, collega's en nieuwe contacten. En zelfs ook nog tijd voor ongeplande extra klusjes. De kunst was geloof ik vooral om op één ding tegelijk te focussen. Daardoor waren zelfs de lastige taken zo gepiept. Achteraf heb ik het ook soms met opzet licht en luchtig gehouden, wat ook energie heeft bespaard. Met die warmte is het leven tenslotte al zwaar genoeg! ;-)

Lucht - Laatste week van juni 2010

Dat uitslaande brandje van dit weekend heeft aardig wat zuurstof opgebruikt. Ik heb behoefte aan lucht. Dat bedoel ik heel letterlijk, dus ik neem me voor om wat meer buiten te zijn de komende dagen. En ook figuurlijk, in de zin van ruimte en tijd. Ik red het even niet om alles te doen wat ik van plan was. Misschien stel ik daarmee mensen teleur, maar het is wel beter voor mezelf. Terwijl ik dit stukje nalees, moet ik ineens erg gapen en voel ik mijn lichaam iets ontspannen. Lucht en ruimte in het lijf! Het is wat onwennig, want ik maak mensen liever blij. Maar het is wel even nodig om voor mezelf te zorgen.

Gloei - Resultaat

Wat had ik lekker veel energie de afgelopen week! Maar toen dat even kon, was die energie ook ineens weer op. Dit weekend ging het gloeien over in spontane ontbranding. En niet op een prettige manier. Ik voelde me boos, verdrietig, rusteloos, van alles tegelijk. Nu de brand is uitgewoed, verwacht ik dat er uit de as weer iets vruchtbaars oprijst. Ik ben benieuwd wat het wordt...

Gloei - Vierde week van juni 2010

Wat had ik het koud gisteren! Misschien heb ik gewoon te lang achter de computer gezeten, maar mijn handen zijn de hele dag niet warm geweest. Deze week heb ik gelukkig meer werk buiten de deur en loop ik dus minder risico wat dat soort bevriezingsverschijnselen betreft. Dat geeft me meer energie dan tikken en klikken. Het weer gaat ook meewerken om de boel op temperatuur te houden. Dat word lekker gloeien tijdens de Orbis examens donderdag en vrijdag! Ik heb zin om de rest van week ook te gloeien, glimmen en stralen.

Zondag - Resultaat

Op de echte zondag na, waren de afgelopen dagen inderdaad behoorlijk zonnig. En doordat ik de druk een beetje van de ketel had gehaald, kon ik daar nog van genieten ook tussen de bedrijven door. En toch heb ik aardig wat werk verzet! Hoewel de week inderdaad om vloog, kon ik mezelf gelukkig goed bijhouden. Fijn om zo even terug te blikken, want ik ben eigenlijk best erg tevreden met wat ik heb gedaan en hoe het allemaal gelopen is!

Zondag - Derde week van juni 2010

Ai! Dat is wel een nadeel van een lang weekend ertussenuit knijpen. Dan is het ineens maandag, terwijl het nog zondag leek. Als dat de hele week zo doorgaat, loop ik lekker achter de feiten aan. Voordeel van de zondag is wel dat het nog even niet hoeft allemaal. Want het is een vrije dag. En dat ik het dus vaak vrij moeiteloos en blij voor elkaar krijg. Dat wens ik mezelf toe voor de komende week. Zes zonnige 'zondagen'!

Adem - Resultaat

Het duurde even, maar de adempauze heeft zijn vruchten afgeworpen. Halverwege ons weekendje weg verlangde ik alweer naar huis, om verder te kunnen werken aan mijn website en andere lopende klussen. Ik heb weer energie en inspiratie. Wat een opluchting!

Adem - Tweede week van juni 2010

De drukte van de afgelopen weken en de spanning van de examens van vorige week beginnen me geloof ik eindelijk in te halen. Ik ben moe, benauwd, slap en niet zo gezellig. En dat mag! Lichaam en geest hebben wel wat lucht verdiend vind ik, dus daar maak ik graag ruimte voor. Tijd voor rust en herstel... Even op adem komen.

Komma - Resultaat

Wonderlijk hoe zo'n intentie werkt, want inderdaad veranderde meer dan eens een afscheid in een nieuw begin! Zelf heb ik een kleine persoonlijke overwinning op mezelf behaald tijdens het klimmen in België dit weekend. De allereerste route leek makkelijk op papier, maar bleek nogal spannende stapjes te bevatten. Ik heb even overwogen er een punt achter te zetten halverwege, maar besloot na een korte rustpauze toch door te zetten. En het lukte! Ook een soort van komma dus.

Komma - Eerste week van juni 2010

Dat was even schrikken vanmorgen toen het internet het niet deed! Inmiddels heeft KPN de storing verholpen. Maar het werd weer even pijnlijk duidelijk hoe vanzelfsprekend het dus geworden en hoe afhankelijk ik eigenlijk ben van het www. Eerste reflexen waren bijvoorbeeld: ik stuur wel even een berichtje over Twitter om te vragen of meer mensen er last van hebben, dan weten we of het probleem hier in de toverdoos zit of dat het aan de provider ligt. En laten we even op de site van KPN kijken; misschien staat er iets over een storing!
Gelukkig doet alles het weer, dus ik hoefde geen afscheid te nemen van mijn planning voor vandaag. Want dat is waar deze week over gaat bij mij: afscheid. Van een collega die onze oefengroep gaat verlaten, van een avonturier die op vakantie gaat, van mijn studenten die examen gaan doen... Ik ben niet zo goed in afscheid nemen. Het doet me vaak een beetje pijn, en het maakt me ook wel nieuwsgierig naar de ruimte die erachter ligt. Welke nieuwe dingen er weer zullen ontstaan. En of de band blijft als de structuur de ontmoetingen niet langer regelt. Dan wordt het afscheid misschien geen punt maar een komma.

Kort - Resultaat

Wat een rare week was dit! Ik had veel energie en ik heb een vreselijk leuke tijd gehad. Aan de ene kant vlogen de dagen om, en aan de andere kant heb ik het gevoel dat mijn vorige Woord van een maand geleden is in plaats van een week. Kort is dus ook maar weer relatief. De foto is gemaakt door een collega-vrijwilliger (bedankt Jeremy!) die ik ontmoette op de medewerkersdag van de JubJam100. Dat is een groot Scoutingevenement (Jamboree) van 10 dagen dat deze zomer in Roermond los gaat om het jubileum (Jub) te vieren van 100 jaar Scouting in Nederland. Stralend weer dit weekend, dus korte mouwen en korte broek! En sjonge, wat was ik blij om even met m'n voeten in de Maas te kunnen staan...

Kort - Vierde week van mei 2010

Mijn buik gloeit nog een beetje na van de zon van gisteren. Ik ben blij dat de muggenbeten op plaatsen zitten die niet zijn verbrand! Ach ja, wat is een vakantie zonder souvenirs? Het was maar 24 uur, maar het voelt of we een lang weekend zijn weg geweest. En nu is het de hoogste tijd om weer gewoon aan het werk te gaan. Dus ik hou het kort vandaag! Misschien is dat ook wel een goede intentie voor de komende dagen: het even kort houden. Anders past het niet in de korte week. Niks verwaarlozen, dat hoeft nou ook weer niet. Maar gewoon geen overbodige franje of geneuzel toevoegen. Punt.

Handen - Resultaat

Wat een lekker productief weekje was dat! Er kwam veel uit mijn handen en dat voelde best energiek. Gelukkig was er ook genoeg tijd voor herstel met een lang weekend, dus ik ben alweer goed opgeladen voor de komende werkweek. De boel is eindelijk weer aan het stromen en ik geloof dat ik een beetje vergeten was hoe dat voelde. Ook in huis heb ik het een en ander aangepakt. Een hoop rommel uitgezocht en voor een deel al weggegeven. De restjes gaan van de week naar het afvaldepot. Dat woont weer een stuk prettiger.

Handen - Derde week van mei 2010

Ik zit zo eens naar mijn bomvolle agenda voor de komende weer te kijken. En ik merk: er is niks aan de hand, want ik heb er zin in! Veel afwisseling, actie en ontmoetingen waarvan ik vooraf niet kan voorspellen wat eruit gaat komen. Tussendoor is er ook nog tijd voor ontspanning en sport (altijd handig voor de balans), dus dat komt vast helemaal goed! Dit is vooral een week om te doen, te handelen, te creëren. Ik ben benieuwd wat er uit mijn handen komt.

Ruimte – Resultaat

Hoera! Onze hobbykamer (lees: rommelkamer) begint weer herkenbare vormen aan te nemen. De schuifpuzzel werkt: doordat er ouwe rommel weg gaat, ontstaat er nieuwe opbergruimte voor wat wel dierbaar is. En komt er open ruimte in andere delen van het huis.
Ik vond het ook erg leuk om anderen blij te maken met mijn restjes. In onbruik geraakte handdoeken krijgen een dankbaar tweede leven in het asiel en mijn ouderwetse spiegelreflex camera heeft inmiddels een nieuw thuis gevonden bij een 'fotografiele' dame van 20 lentes. Van mijn nieuw bedekte balkonnetje word ik ook erg vrolijk. Dat is ineens weer een fijne, schone buitenruimte. Nu wens ik alleen nog een beetje zon om ervan te genieten!

Ruimte - Tweede week van mei 2010

Na die 'back-to-basic' vakantie, valt het extra op hoeveel overbodige rommel er eigenlijk in huis staat. We hebben best veel ruimte, maar het staat hier en daar vol met spullen. Veel van die spullen gebruiken we zowat nooit, hoewel ze wel voor het grijpen staan en dus nogal in de weg liggen. Daar word ik bij vlagen wat kriebelig van, want ik hou juist erg van ruimte en soberheid. De komende dagen ga ik dan ook gebruiken om eens wat puin te ruimen. Dat wordt misschien een stevig robbertje loslaten, maar het maakt hopelijk de weg weer vrij voor wat verse doorstroming.

Feest - Resultaat

Zo terugkijkend op de afgelopen week, heb ik inderdaad wel het één en ander gevierd en te vieren: de meest belangrijke en dringende zaken na de vakantie zijn inmiddels afgehandeld. Verder was het natuurlijk bevrijdingsdag. Daar heb ik een halve werkdag van gemaakt, maar wèl onder het genot van een stuk taart met mijn collega-trainer. Donderdag en vrijdag was het laatste opleidingsblok van één van de Orbis-groepen waar ik docent ben; een soort afscheidsfeestje dus. En het hele weekend was ik bij mijn moeder, waardoor ik samen met haar moederdag heb kunnen vieren. Best feestelijk allemaal!

(Op de foto: zeepbellen!)

Feest- Eerste week van mei 2010

Het fijne van lang op vakantie zijn, is dat ik tegen het einde weer naar huis begin te verlangen. Wat een feest om het vertrouwde geluid van Giel Beelen te horen vanmorgen! Na al dat Duitse en Franse geratel op de radio werd ik daar even onevenredig blij van. Nu nog zorgen dat ik van de week al dat wasgoed wegwerk, dan is alles weer zoals het was. Behalve ikzelf dan, want het positieve bijproduct van al die vakantiepech is dat ik tegenwoordig een stuk stressbestendiger blijk te zijn dan voorheen. En kalm en optimistisch blijven, spaart een hoop energie uit die we nu hebben kunnen steken in oplossingen vinden, humor en aandacht voor wat allemaal wel helemaal in orde was. Best het vieren waard eigenlijk! Dat gevoel neem ik graag mee naar de komende week.

Slag - Resultaat

Grappig om mijn laatste Woord van ruim een maand geleden terug te zien. Wat een verschil in energie met nu! Ik heb weer een flinke klussenlijst liggen voor de komende tijd, maar ik ben er gisteren al aan begonnen omdat ik sta te springen om weer aan de slag te gaan. Zelfs tegen al die telefoontjes voor vandaag zie ik niet op, terwijl bellen toch niet bepaald mijn hobby is.
De vakantie verliep trouwens niet zonder slag of stoot. We werden nogal geplaagd door autopech, diefstal en blessures. Door de nasleep daarvan vergat ik gisteren (op mijn verjaardag) een lekkere taart voor mezelf te kopen. Maar vandaag haal ik de schade in, met of zonder slagroom!

Slag - Laatste week van maart 2010

De laatste loodjes wegen het zwaarst, zeggen ze. Ik heb dat nu ook een beetje, want die paar klussen die nog gedaan moeten worden voor vertrek... het gaat niet zonder slag of stoot. Zo maar eens kijken of ik mezelf een beetje kan oppeppen met een goede muziek keuze en een lekkere gezonde maaltijd. Wat meteen helpt: zojuist de huisarts gebeld over de uitslag van mijn cholesterol test van vorige week. Ik vreesde een verandering de verkeerde kant op, maar het is een stuk beter dan een paar maanden geleden. Wat een opluchting! Aan de slag dan maar.

Tellen - Resultaat

Het dagje klimmen was ge-wel-dig. Heerlijk weer, gezellige en ontspannen sfeer en een super fijn klimgebied om er weer een beetje in te komen. De dag erna was ik wel een beetje uitgeteld, waardoor ik onderweg op de motor naar m'n trainingslocatie in Bakkeveen even een pit-stop met een hazeslaapje nodig had. Schaapjes tellen was ook die avond niet nodig om in slaap te komen!

Tellen - Vierde week van maart 2010

Heel april zijn we met vakantie en ik ben al aardig aan het aftellen. Er ontstaan hier en daar in huis hoopjes met spullen, de verschillende lijstjes smelten samen tot De Paklijst en onze gesprekken gaan ook steeds vaker over wat we nog moeten regelen voor het avontuur en hoe we dit of dat zullen aanpakken. De fysieke warming-up begint woensdag met een dagje klimmen in België en het weekend kamperen we op de Veluwe in onze 'nieuwe' bus. Maar tot die tijd moet er gewoon gewerkt worden, dus ik blijf nog even op m'n tellen passen.

Olie - Resultaat

Wat een gekke week was dit. Aan de ene kant gleden de dagen soepel langs elkaar heen en voelde ik me vaak als een geoliede machine. Maar ook was het een week van heftige emoties. Alsof er even olie op het vuur werd gegooid. En dat ben ik niet zo gewend van mezelf dus dat vind ik een beetje griezelig. Soms zou ik 'm dan liever smeren...

Olie - Derde week van maart 2010

Oeioeioei, wat ben ik in een rottige bui vandaag. Het begon gisteren eigenlijk al met wat rare pijntjes hier en daar en weinig zin in wat dan ook. Maar nu is het echt raak. Net lekker ordinair staan schelden in de keuken omdat er iets omviel en ik ben vreselijk ongeduldig omdat de laptop dan natuurlijk ook meteen wat aan de trage kant is vandaag. Maar het mag, want het is weekend! Zaterdag en zondag heb ik gewerkt en nu is het weer even tijd voor mij zelf. Voor wat onderhoud aan de machine. Even laten afkoelen, hier en daar wat smeren en bijvullen misschien. En dan is de accu waarschijnlijk wel weer opgeladen.

Zandloper - Resultaat

Het ging met de tijd best voorspoedig de afgelopen week. De zandloper bracht me op het idee om hier en daar wat meer tijd in te bouwen, zodat wat flexibiliteit ontstond. Het mooiste geintje dat de tijd met me uithaalde was een reistijd van ruim 4 uur om met de trein van Arnhem in Woerden te komen. Gelukkig ging de terugweg sneller, anders hadden we de gekochte tent meteen moeten uitproberen. De foto slaat trouwens op een meer letterlijke betekenis van zandloper: iemand die door het zand loopt. Dat is meer hoe ik me nu voel: alsof ik door droog, los zand zwoeg en niet vooruit kom.

Zandloper - Tweede week van maart 2010

Vanmorgen slaakte ik een kreet van verbazing toen ik slaperig de keuken binnen liep en een dik pak sneeuw aan de andere kant van het glas zag ontstaan. Inmiddels dooit het en komt zelfs het zonnetje voorzichtig door de wolken heen. Wat een afwisseling weer! Zo ziet mijn week er eigenlijk ook uit: veel afwisseling en dynamiek. Ik realiseer me dat de grens tussen een 'dynamisch leven hebben' en 'van hot naar her rennen' flinterdun is, dus mijn uitdaging voor de komende dagen is om de tijd te nemen die er is. En niet meer. Het geheugensteuntje dat ik daarvoor kies is de zandloper. Op is op. En dan draai je 'm om!

Water - Resultaat

De afgelopen week heb ik een hoop water gezien, in allerlei verschillende vormen. Gewoon vloeibaar, maar ook in de vorm van stoom, mist, ijs en zelfs ook nog even hagel en natte sneeuw. Wat een diversiteit! Het water hielp me ook bij de uitdagingen die ik had. Het is me goed gelukt om zacht en flexibel te zijn en tegelijk ook stevig genoeg om mijn grenzen te bewaken. Handig om een zomer- en winterdijk te hebben!

Water - Eerste week van maart 2010

De komende week heb ik een paar spannende dagen voor de boeg en ik begin dat al in m'n lijf te voelen. Beetje raar eigenlijk om in het nu stress op te gaan bouwen voor de toekomst. Eens kijken of ik met wat extra aandacht en inspanning voor meer ontspanning kan zorgen. Als ik letterlijk en figuurlijk zacht kan blijven, is het ook makkelijker om met die lastigheden om te gaan. Niet slap, wel zacht, dat is het doel voor deze week. En water ontspant me, is stevig maar soepel, dus dat wordt mijn reminder!

Tulpen - Resultaat

Zo! Bedankt gulle gever...

Tulpen - Vierde week van februari 2010

Wat heb ik een zin in de lente! In warmte, licht, kleur en overvloed. En ruimte en vrijheid en vrolijkheid. Weetjewat, ik begin gewoon vast. Ik ga mijn shirts met korte mouwtjes uit de winterstalling halen en de dunne broeken met de lichte kleuren ook. En als ik vanmiddag eindelijk weer op de motor stap (hoera! de straat is voor het eerst sinds half december ijs-vrij!), zet ik lekker mijn zonnebril op. Nu alleen nog een dikke bos tulpen en de lente start vanzelf!

Dans - Resultaat

Wat beweging betreft ben ik aardig aan m'n trekken gekomen. Daarbij heb ik ook eigenlijk niet aan de Dans gedacht. Hij schoot me wel af en toe te binnen als het even tegenzat. Als ik een trein miste of onverwacht alleen voor een groep stond in plaats van met een collega. Het bleek allemaal wel mee te vallen als ik er 'swingend' en dus flexibel mee om kon gaan in plaats van vol verzet. Alleen dansen kan soms ook best even lekker zijn!

Dans - Derde week van februari 2010

Gelukkig, ik heb er weer zin in! De klusjes waar ik vorige week als een berg tegenop zag, lijken vandaag veel minder vervelend. Dus ik ga zo maar eens een beetje opruimen, die blauwe enveloppen open maken en m'n mailbox opschonen. Verder kan ik het merken dat ik een paar dagen veel heb stilgezeten (en gelegen). Het lichaam vraagt om beweging! Deze week wil ik ook op dat gebied dus graag wat achterstallig onderhoud zien in te halen. Wel een beetje relaxed en soepel en leuk, natuurlijk. Meer als een dans misschien.

Thee - Resultaat

Er zijn inderdaad heel wat kopjes thee doorheen gegaan de afgelopen dagen. De chaos draaide uit op een paar dagen wat ziekjes rondhangen in huis totdat de rust weer was weergekeerd in lichaam en hoofd. Ik was net voldoende hersteld om zaterdag toch een Reiki cursus te kunnen geven. En daar knapte ik gelukkig ook weer wat verder van op. The system works!

Thee - Tweede week van februari 2010

Ik heb het weer: chaos in denken en doen. Liep net naar de keuken voor een kopje thee (de waterkoker heb ik drie kwartier geleden al horen uitslaan omdat het water toen kookte), kwam onderweg iets tegen dat ook nog moest, kwam weer terug, oja thee, terug naar de keuken, oja even het vlees aanbraden, weer terug... Hm, ik heb eigenlijk wel dorst. Oja! Thee! *#@%!
Ik wens mezelf veel thee toe de komende week. Dat betekent voor mij rust, warmte en reiniging. En ik heb iets met water: het helpt overal tegen.

Oase - Resultaat

Met verbazing las ik vanmorgen mijn stukje van vorige week terug. Geen moment heb ik meer aan mijn oase gedacht. Niks rust en ontspanning! Het was overvol in de trein, waterkoud in de stad en drukdrukdruk in mijn hoofd. Zelfs een middagje sauna bracht weinig verlichting, want ik kwam daardoor in tijdnood met wat klusjes die ook nog af moesten. Het scheelde weinig of ik had in de kleedkamer mijn laptop gepakt om toch nog even snel... Geen wonder dus dat ik nu ook dat keelpijntje begin te voelen waar Eric al ruim een week over klaagt. Mijn alarmsysteem treedt in werking!

Oase - Eerste week van februari 2010

Vandaag wil ik mijn lijstje met regel-dingen afwerken en dan heb ik een paar dagen tijd om wat te herstellen van vorige week. Het was aardig intensief en ook deze week heb ik een tweedaagse training met een groep, dus ik heb even ruimte nodig om te ontspannen en weer op te laden. Ik zie ernaar uit om lekker in de trein te zitten met een boekje. En om tijd door te brengen met mensen die belangrijk voor me zijn. Even rusten in de oase. Heerlijk en broodnodig.

Resultaat - Ei

Ik bleef maar visioenen krijgen van spetterende uitsmijters als ik aan mijn beschermende ei dacht. Geen goed teken. En ja hoor: ik sneeuwde in. Mijn redding kwam grappig genoeg wel in iets dat precies aan mijn beschrijving voldeed: "een stevig omhulsel met een aërodynamische vorm. Kwetsbaar maar sterk." Eric kwam mij en m'n motor halen in diep donker Groningen in onze ouwe nieuwe witte bus!Dit was niet helemaal hoe ik het bedoelde, maar één ding is zeker: ik heb gekregen waar ik om vroeg...

Ei - Vierde week van januari 2010

Ik ben een beetje nerveus. Vorige week heb ik na een paar weken sneeuw & ijs in de straat eindelijk mijn motorfiets durven ophalen van de dealer. Mooi op tijd voor een flinke rit naar Bakkeveen. Woensdag heen, vrijdag terug. Als het weer het toelaat... En dan nog vind ik het een best eind, dus ik bestel voor mezelf wat bescherming en veiligheid. Een ei is het beeld wat ik daarbij heb: een stevig omhulsel met een aerodynamische vorm. Kwetsbaar maar sterk. Geen reden voor roekeloosheid, maar wel voor vertrouwen en een prettig gevoel van avontuur.

Genoeg - Resultaat

Een paar keer heb ik mezelf de afgelopen week kunnen herinneren aan mijn woord. Dan was ik even ontevreden omdat iets niet goed genoeg vond en ik harder mijn best wilde gaan doen. Zodra ik dan dacht 'het is zo ook wel genoeg', voelde ik me meteen rustiger. Ik hàd ook vaker genoeg, waardoor ik op het idee kwam om mijn gratis koffie van de NS weg te geven aan een dakloze man die voor de ingang van Den Haag Centraal Straatkranten stond te verkopen. Daar heb ik 2 mensen behoorlijk gelukkig mee gemaakt. Erg leuk om te doen!

Genoeg - Derde week van januari 2010

Het valt vandaag niet mee om iets te schrijven dat aan mijn eisen voldoet. Ik ben nu voor de 3e keer opnieuw begonnen omdat ik vond dat het nergens over ging. Dat het niet interessant genoeg was. Of te vaag. Maar nu heb ik er genoeg van, deze versie wordt het! Anders laat ik me straks definitief afleiden door die andere dingen die ik vandaag ook nog wil doen, en dan komt het er uiteindelijk helemaal niet meer van. Dus deze keer neem ik genoegen met wat het is. Dat is ook wel genoeg.

Bolletje - Resultaat

Wat een bizar kloppend verhaal is mijn intentie weer deze keer! Het enige bolletje dat echter de afgelopen week uit de prut is gekomen, is de mijne. Dankzij een ander kapsel heb ik een heel nieuw koppie. En die andere look gaf me zelfs de inspiratie en de moed om ook eens wat andere kleding uit te proberen in het openbaar. Het voelt allemaal nog een beetje nieuw en onwennig. Maar het geeft me wel veel meer mogelijkheden om uit te kiezen en dus heb ik weer meer ruimte en vrijheid ontdekt. En daar ben ik altijd blij mee.
[Met dank aan Petra van Haar In De Wind die nou eens niet de strijd aan ging met mijn haar, maar met de natuurlijke slag meewerkte om er een soepele coupe van te maken!]

Bolletje - Tweede week van januari 2010

Voor mijn gevoel begint het nieuwe jaar pas de komende week. Het oude jaar ligt nu echt achter me. Er staan een paar nieuwjaarsbijeenkomsten op het programma. En ik ben voor mezelf van de week ook bezig met het voorbereiden en opstarten van activiteiten voor het nieuwe jaar. Dat geeft weer een heel andere energie dan het opruimen van de afgelopen weken. Lichter, frisser, krachtiger, alsof het onder de sneeuw al een beetje lente aan het worden is.

Hart - Resultaat

Zowel mijn hart als mijn hoofd waren er druk mee, met de administratie. Nu het bijna klaar is, heb ik een aardige lijst van dingen om dankbaar voor te zijn, met in de top 3: bijzondere mensen, mooie opdrachten en een heleboel fijne herinneringen aan activiteiten in de buitenlucht. Er is maar weinig om over te rouwen. De belangrijkste 3: dat een goede vriend het contact met mij moest verbreken, een grote opdracht die niet door ging en het gekwakkel met mijn gezondheid en energie.
Grappig dat de aspecten van het leven die voor mij het meeste betekenen ook hier vanzelf weer in terugkomen. Geld is daar geen onderdeel van, maar ik ben van plan om het komende jaar uit te proberen wat er gebeurt als ik die blinde vlek wat meer positieve aandacht geef. Wellicht kan dit boek mij een andere kijk geven en mijn relatie met geld helpen veranderen.
(Met dank aan Nando Pille voor de tip!)

Hart - Eerste week van januari 2010

Ik was van plan om eind december eens mijn doelen voor het komende jaar op papier te zetten. Maar het kwam er niet uit. Nu ik met mijn administratie over 2009 bezig ben, snap ik wat er mis was: ik moet eerst ècht terugblikken voordat ik toe ben aan vooruit kijken. Hoe vervelend ik het ook vind om bedragen, kilometers en uren in te voeren, het geeft wel een geweldig overzicht van het afgelopen jaar. En als ik dat kan herbeleven en doorvoelen komen de wensen voor de weg die 2010 heet, vanzelf wel bovendrijven. Administratie met het hart. Daar wil ik mezelf deze week wel wat ruimte voor geven.

Vuurwerk - Resultaat

Eigenlijk ben ik een beetje bang voor vuurwerk. De knallen en het onberekenbare en het brandgevaar. Terwijl ik om 00:10 in 2010 in mijn eentje met een glas champagne uit het raam keek, realiseerde ik me dat ik misschien ook wel in figuurlijke zin een beetje bang ben voor vuurwerk. Voor onbeheersbaar geluk, voor overweldigend succes en misschien ook wel voor de kater na afloop. Daarom hou ik me voor de zekerheid altijd een beetje in denk ik. Hm, daar zit wel stof in voor een paar voornemens. Goed of fout, dat weten we over een jaar...