Pas - Laatste week van augustus 2010

Ik sta net in de keuken om een kopje thee in te schenken. En ik hoor een geluid dat ik lang niet heb gehoord. Een ritmisch bonkend geluid. Een beetje metaal-achtig. Het duurt even voor ik het herken en dan geloof ik het nog maar half. Dus ik loop terug naar de huiskamer en kijk met opgetrokken wenkbrauwen naar de thermostaat. Ja hoor: de verwarmingsketel is zojuist uit zijn zomerslaap gekomen! De natuur gaat onverstoorbaar haar eigen gang. Daar komt af en toe nogal wat energie bij vrij, want het is alweer lekker onstuimig buiten.
Voor mij is het ook tijd om aan de slag te gaan met het komende seizoen. Deze week heb ik aardig wat afspraken die precies daar over gaan. Ook ik heb lekker veel energie de laatste tijd, dus dat komt goed uit. Fijn dat de natuur en ik in de pas lopen!

Zeker - Resultaat

Soms, als ik ergens lang onzeker over blijf, beslist de wereld voor me: 'Uitverkocht'. Mooi. Tijd voor plan B! Verder heb ik ontdekt dat (een gevoel van) zekerheid te koop is. En dat dat fenomeen duur wordt betaald.
Aan de andere kant hoorde ik mezelf ook van de week aan een collega uitleggen wat voor mij de lol is van het klimmen. Het gaat voor mij niet om de kick van het risico, wat hem nogal verbaasde. Het is juist de veiligheid van het gezekerd klimmen dat het mogelijk maakt om grenzen te verleggen. Om eens iets te proberen waarvan ik niet zeker weet of ik het kan. En om dan te ontdekken dat ik het wèl kan.
Is veiligheid en zekerheid dan niet hetzelfde? Blijkbaar niet. Op een feestje vroeg iemand me hoe het met mijn bedrijfje gaat. Ik antwoordde tot mijn eigen verrassing dat het af en toe nogal onzeker is, maar dat ik dat steeds minder spannend vind. Goeie ontwikkeling.

Zeker - Vierde week van augustus 2010

Zekerheid, bestaat dat eigenlijk wel? 'Niet is zeker, en zelfs dat niet.' vatte Multatuli het leven al samen. Deze week ben ik druk met verzekeringen en certificering en ik word er niet blij van. Maar het hoort erbij, dat is zeker. Tenzij ik zou besluiten aan het hele circus niet mee te doen, natuurlijk. Ik denk toch dat ik daar niet genoeg moed voor heb. Van de week ontmoette ik iemand die geen bankrekening had. Wow! Hoe langer ik daarover nadacht, hoe meer 'zekerheden' ik ontdekte waar hij dus ook vrij van is: abonnementen, verzekeringen, voorzieningen... Dan valt de onzekerheid van mijn bestaan wel weer mee.

Kip - Resultaat

Mijn kip-zonder-kop-gehalte was de rest van de week heel laag, dus het is blijkbaar vanzelf goed gekomen. Ik heb heel wat eieren gelegd en lang niet alles gepikt. De opvallendste kip van de week was een oefening die we bij Orbis regelmatig doen. De opdracht aan de deelnemers is dan: 'teken eens even een kip'. Van de 10 kippen die er een minuutje later op papier staan, zien er altijd minstens 8 in grote lijnen hetzelfde uit. Blijkbaar hebben we als mens massaal een bepaald beeld van hoe een kip eruit ziet, en dat is dus wat er als eerste uit komt als er op die knop wordt gedrukt. (Dit ter demonstratie van hoe een patroon werkt: we hebben vanzelfsprekende waarheden aangenomen die voor een groot deel bepalen wat we denken, voelen en doen.) Opvallend vaak gaven mensen Dick Bruna de schuld van het kippenpatroon, dus daar heb ik eens een onderzoekje naar uitgevoerd. Het resultaat: zou kunnen!

(De oplossing om het patroon te doorbreken is overigens relatief eenvoudig:

1. Word je bewust van het patroon
2. Besluit of je ervan wilt afwijken.
3. En zo ja: wees cratief, speel, associeer, think outside the box!

In de tweede ronde van de opdracht zien we dan ook een hoop plezier en een enorme diversiteit ontstaan. Van eieren tot kipfilets en pannen soep, maar ook vossen, dekbedden en karavans...)

Kip - Derde week van augustus 2010

Het was dan wel hard werken tussen de Scouts de afgelopen maand, maar het leven was redelijk overzichtelijk en eenvoudig. Nu ben ik fysiek beter uitgerust dan in weken het geval is geweest, maar geestelijk is het een ander verhaal. Eigenlijk laat ik me een beetje overdonderen door al het werk wat ik zou willen doen, alle keuzes die ik wil maken en de dagelijkse verrassingen zoals het waterbed dat nu toch echt niet nog een keer geplakt kan worden. Het resultaat is dat ik rondloop als een kip zonder kop en niet toe kom aan het leggen van een ei. Ik word heel reactief: ga op nieuwe mails direct in en klets terug op Twitter. Maar aan de echte (belangrijke) klussen kom ik niet toe, of doe ik maar half. Het zal er wel bij horen. En trouwens: mijn eerste ei van deze week is alweer gelegd: ik heb mijn Woord van de week af! Kwestie van je kop erbij houden.

Touw - Resultaat

Honderden meters touw en staal en hout later was ik ook redelijk 'at the end of my rope'. Gelukkig had ik dat wel voorzien, vandaar dat ik nog een weekje extra hersteltijd voor mezelf had ingepland. Dat was geen overbodige luxe! Ik begin langzaam maar zeker weer aan werk te denken dus de tijd is aangebroken om de draad op te pakken en voor de komende periode de eindjes aan elkaar te knopen!