Het is nog even wennen om weer binnen te zitten. Op Corsica hebben we natuurlijk buiten geleefd en ik heb nog erg de neiging om uit het raam te staren. Vanmorgen eerst maar eens mijn bureau opgeruimd en afgenomen met een vochtig doekje. Ik verdacht mezelf nog even van uitstelgedrag, maar het hielp echt om wat overzicht te krijgen. En daarmee ook zin om te beginnen. Normaal gesproken weet ik blindelings de weg te vinden in de chaos waarmee ik mij omring, maar na 3 weken afwezigheid moest ik opnieuw de weg leren op mijn eigen thuiswerkplek. Rommel waaraan ik gewend was geraakt, valt nu ineens weer op en dat heeft ook zo z'n voordelen. Want wat je niet ziet, ga je ook niet opruimen. Maar als je het wel ziet, heb je in elk geval een keuze. En zo ben ik alweer bijna aan het werk! Wat zou het lekker opstarten zijn als alles deze week zo natuurlijk gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten