Nee, die honing heeft niets met zoete Valentijns-dingen te maken. Maar alles met mijn keel. Het ging net zo lekker. Tot gisteravond. Beetje koortsig, loopneusje, niezen... Dus op tijd naar bed, maar tevergeefs: ziek. Het is vreemd want ik voel me op zich redelijk. Zolang ik lig. Maar als ik overeind kom, loopt er een straaltje uit mijn neus en ik heb het concentratievermogen van een hamster. Ik bleek nog net in staat om mijn afspraken voor de komende dagen af te zeggen. Dus ik hou het hier ook maar kort. Ik vertrek weer richting bed met een kopje thee met honing...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten