Deze week volgen de rollen die ik heb elkaar in wel erg hoog tempo op. Die flipperkast bereikt een hoogtepunt op vrijdag en zaterdag. Coach, klimmer, gast op een trouwfeest, trainer, feestbeest. De nodige verkleedpartijen tussendoor helpen met omschakelen: van bloes en jasje via sportkleding naar jurkje en hakken tot scouting uniform en kisten. Soms vraag ik me wel eens af wie ik zelf eigenlijk ben. Of ik wel trouw ben aan mezelf. En of ik het zou merken als dat niet zo was. En of überhaupt dat erg zou zijn en waarom. Nu ik er zo over nadenk: dat heb ik al eens meegemaakt, dat ik niet trouw was aan mezelf. Ik weet nog hoe ik dat merkte want ik voelde me knap ellendig. Uiteindelijk werd ik ziek. Simpel.
Dat is geruststellend want ik voel me top! Dus nou, dan zit het wel goed. Laat ik de natuurlijke flow van mijn zelf dan maar niet langer remmen met onnodig gepieker. Want zoals Eric net al zei: dat ziet er nogal pijnlijk uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten